Informacion rreth Durrësit

Durrësi është qyteti i dytë më i madh në Shqipëri për nga numri i banorëve dhe është ndër qytetet më të vjetra në vend. E themeluar nga kolonistët grekë, ishte gjithashtu një vendbanim i rëndësishëm romak, bizantin, venecian dhe osman. Me pamje nga deti Adriatik, ai është një destinacion popullor pushimesh. Plazhet e tij të gjata, qendra historike me ndërtesa të bukura dhe vende arkeologjike e bëjnë këtë qytet një destinacion të përsosur për verën.
Durrësi është gjithashtu porti kryesor i Shqipërisë, si dhe një nga më të rëndësishmit në Adriatik. Tragete ankorohen atje gjatë gjithë vitit. Gjatë dimrit përdoret mbi të gjitha për transport mallrash, ndërsa në verë rriten në mënyrë eksponenciale tragetet që transportojnë pushuesit drejt Shqipërisë, sidomos ata që preferojnë të udhëtojnë me makinën e tyre. Tragetet Adria Ferries nisen nga Italia nga portet e Barit dhe Ankonës.

Ofertë turistike dhe bregdetare

Plazhet e qytetit janë destinacione shumë të preferuara turistike, si nga shqiptarët, ashtu edhe nga vizitorët e huaj që mbërrijnë gjithnjë e më shumë në këtë bregdet. Shumë tiranas zgjedhin të kalojnë pushimet në Durrës. Plazhet janë të pajisura dhe janë perfekte për pushime me fëmijë.
Bregu ujor i Durrësit është kthyer tashmë në një lagje të banuar, sepse vitet e fundit janë ndërtuar ndërtesa të shumta dhe njerëzit jetojnë aty edhe gjatë dimrit. Para viteve 1990, i gjithë plazhi ishte i ndarë në gjashtë sektorë: Agip, Teuta, Apollonia, Hekurudha, Iliria dhe Plepa. Sot është e pamundur të vërehet se ku mbaron njëra dhe ku fillon tjetra.

Çfarë të bëni në Durrës

Amfiteatri Romak i Durrësit ndodhet në qendrën historike dhe ende duket qartë, i fshehur mes shtëpive. Gjatë shekujve, shumë pallate janë ndërtuar pikërisht mbi muret e lashta romake, aq sa pjesa më e madhe e tyre është ende nën tokë. Është ndërtuar në shekullin e dytë nën mbretërimin e Traianos. Ai mund të strehojë deri në 25,000 njerëz, duke e bërë atë amfiteatrin më të madh në Ballkan. Që nga viti 2004 është pjesë e një projekti për rritjen e qendrës historike të qytetit nëpërmjet krijimit të Parkut Arkeologjik Urban të Durrësit, në të cilin janë përfshirë Universiteti i Parmës dhe Ministria jonë e Punëve të Jashtme.
Xhamia e Madhe e Durrësit e cila ndodhet në qendrën historike është ndërtuar në vitin 1931 mbi një xhami të mëparshme osmane.
Dy hapa larg nga porti i Durrësit bien në sy muret antike të Kalasë Bizantine që rrethonin qytetin dhe Kulla e shekullit të 15-të, periudhë në të cilën Durrësi u pushtua nga Venedikasit. Mesjeta konsiderohej si një nga kështjellat më të fuqishme në Adriatik. Trashësia e murit të kullës është shfrytëzuar për ndërtimin e shkallëve të brendshme që të çojnë në tarracën panoramike.
Duke qenë se Durrësi përmban shumë shekuj histori, Muzeu Arkeologjik u hap në vitin 1951, i vendosur përgjatë rrugës kryesore, i rinovuar plotësisht në vitin 2010 në një godinë shumë moderne dhe i rihapur nga kryeministri Edi Rama vetëm në vitin 2015, pas katër vitesh mbyllje.
Rruga kryesore në qendrën historike të qytetit është 'bulevardi'. Ndërtesat në të dyja anët datojnë në periudhën e pushtimit fashist. Ka ndërtesa të bukura Art Nouveau me ngjyra pastel që tani strehojnë hotele ose zyra komunale. Ka edhe ndërtesa të periudhës socialiste, me katet përdhese të shndërruara në dyqane veshjesh, mode dhe aksesorësh ose në klube, restorante dhe akullore. Mbrëmjet e verës është rruga më e ngarkuar në Durrës.
Piazza Taulantia, përballë Kullës Veneciane, është fillimi i një kalimi që më parë ishte një kopsht me gjetje arkeologjike dhe që tani është shndërruar në një rrugë të veshur me palma nga të dyja anët, ndërtime të fundit dhe pallate që në në katin e parë kanë dyqane, bare dhe restorante si zakonisht.

Çfarë duhet të hani në Durrës

Në Shqipëri, historia dhe tradita e kuzhinës përzihen. Kolonizimi nga Perandoria Osmane, i ndodhur në vitin 1570, ka ndikuar fuqishëm në ushqimin, kulturën dhe traditat e sotme shqiptare. Edhe Italia luajti një rol themelor, duke sjellë makaronat dhe orizin në ushqimin shqiptar. Për më tepër, pozicioni gjeografik dhe veçanërisht afërsia me Greqinë nuk duhet të anashkalohet. Ushqimet më të zakonshme janë ato të traditës mesdhetare, që nga bishtajoret e deri te perimet, peshku dhe mishi.
Byreku është pjata më e njohur, e pëlqyer dhe më e konsumuar në rajonin e Ballkanit. Një pastë e hollë, krokante mbështjell një mbushje të butë me djathë, ose spinaq, ose mish, ose kungull dhe qepë. Cilido version që të provoni, në çdo kohë të ditës, do të jetë i mrekullueshëm.
Qofte janë qoftet klasike. Ashtu si në të gjithë zonën, ato karakterizohen nga përdorimi i rëndësishëm i erëzave pak a shumë pikante si qimnoni apo speci i kuq dhe nenexhiku, për të dhënë një prekje freskie. Brumi bazohet në mish, i cili mund të jetë në mënyrë alternative mish viçi, dele ose derri dhe gjithashtu përfshin një variant vegjetarian të bazuar në patate, qepë, speca dhe vezë. Pasi të piqen në skarë, shërbehen me shumë qepë të papërpunuar dhe shpesh shoqërohen me oriz të bardhë ose pita. Ato gjenden shumë lehtë, mjafton të ndiqni aromën e skarës në rrugë.
Speça me gjize është një pjatë shumëngjyrëshe, e shijshme dhe e vlefshme për mbrëmjet më të nxehta apo për një drekë të nxituar, është një klasik i shkëlqyer i gatimit në shtëpi për shkak të thjeshtësisë së saj. Në fakt, këto janë speca të verdhë ose të kuq ose jeshil të mbushur me oriz, djathë dhe erëza dhe të pjekura në furrë, të servirura me vaj të bollshëm dhe një shportë të tërë bukë. Dhjetra prej tyre gatuhen për dreka familjare.